Daar ben ik weer!

Op 3 oktober kwam ik aan in Sydney, samen met Sheena. Zij vertrok vervolgens direct om kennis te maken met haar nieuwe hostfamilie. Ik pakte de bus naar Balmain, waar Oliver, James, Joe en Bradley inmiddels waren na het inleveren van hun camper. Al snel vertrokken James, Joe en Bradley, zij zouden diezelfde avond nog het vliegtuig naar Melbourne pakken. Oliver bleef in Sydney. Dus een middagje samen met Oliver doorgebracht, niet helemaal zorgeloos. Via Sheena hadden we een adres doorgekregen waar we konden ‘housesitten', maar dat leek ineens niet door te gaan, omdat een van de kinderen ziek was. Even schrikken, maar gelukkig konden we uiteindelijk toch gewoon in het huis in Rozelle terecht. 's Avonds lekker met z'n drieën uit eten gegaan. Heel vreemd, maar Oliver had na drie weken McDonalds, KFC en Hungry Jacks (Burger King) zin in écht eten.. Dus dat hebben we gedaan, erg lekker! Vervolgens terug naar het huis om onze zware taak als housesitters te vervullen, nounounou!

De volgende dag hebben we ons als echte toeristen gedragen. Oliver was al eerder in Sydney geweest, dus was onze Personal Guide, wat wil je nog meer?! Eerst naar de Darling Harbour, een van de havens van Sydney en als je het mij vraagt de mooiste. Het water, alle boten, leuke cafés en restaurants er om heen en gewoon een hele gezellige en ontspannen sfeer. Leuk om even een middag of avondje door te brengen. Daarna zijn we via George Street, een enorm lange straat dwars door het centrum van Sydney, naar Circular Quay gelopen. Dit is de haven van Sydney waar alle veerboten vandaan vertrekken en verder heb je hier uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House. Vanaf hier zijn we richting de brug gelopen, een enorm ding, de grootste brug met één boog te wereld. Vervolgens door naar het Opera House. Voor beiden geld dat ik het niet eens heel mooi vond, maar goed, het gaat nog wel steeds om twee iconen. Dé Harbour Bridge en hét Opera House. Dus ja, bijzonder is het toch wel. Dan komt ineens het besef, ik ben écht in Sydney. We hebben nog even een drankje gedaan bij de Opera Bar, lekker van het zonnetje en het uitzicht genoten. Tot slot nog even door de Botanical Gardens gelopen, niet zo indrukwekkend als die in Melbourne. Al met al was het dagje toeristen heel leuk, maar toch helemaal geen spijt dat ik zes maanden in Melbourne heb doorgebracht en straks drie maanden hier. Natuurlijk heeft Sydney nog wel meer te bieden dan dit, maar niet zoveel als Melbourne. Die middag vertrok Oliver om bij een vriend te gaan logeren, dus hadden Sheena en ik even het huis voor ons alleen. En daar hebben we nog even goed van de rust genoten, wetend dat de volgende ochtend onze ‘favourite English boys' op de stoep zouden staan. En dan is het uit met de rust!

En dat was zo, daar stonden ze dan. Het was ze aan te zien dat ze een goede avond stappen achter de rug hadden. Maar wat hebben we gelachen om hun verhalen. Niet dat ze zich alle details nog konden herinneren, maar gelukkig was er bewijs: foto's en heel veel geld. Simon had op een of andere manier een enorm bedrag gewonnen bij een loterij in de bar. Geluksvogel! Toen ze allemaal een beetje opgefrist waren, zijn we met z'n vijven richting de stad vertrokken. Nu was het de beurt aan Sheena en mij om de gids te zijn. Dus opnieuw de toeristische route gelopen, wel een stuk sneller dan de dag ervoor. Hoewel Sheena en ik de eerste keer overal foto's van aan het maken waren, was het voor de mannen meer zoiets van 'Oja leuk, zullen we doorgaan?'. Aan het einde van de dag terug naar huis en daar gezellig gegeten en een paar spelletjes Shit Head gespeeld, hét kaartspel voor backpackers. Altijd gezellig!

Op de vierde dag in Sydney was het even over met de pret. Na een paar dagen toerist te zijn geweest, werd het nu tijd om de zoektocht naar een baan te hervatten. Allemaal nog niet erg succesvol helaas. 's Avonds zijn we met Euan, Simon, Mike, Sheena, Oliver en een vriend van Oliver naar het vuurwerk gaan kijken. Iedere zaterdag is er hier in Sydney vuurwerk in de Darling Harbour. Dat hebben we vanuit het HardRock Café bekeken. Voor een ‘simpel' vuurwerk op een doodnormale zaterdagavond was het al behoorlijk indrukwekkend. Dat belooft veel voor Oud & Nieuw!

Op zondag moesten we het housesit-huis uit, dus allemaal bepakt en bezakt richting het centrum, waar we vervolgens een hostel hebben gezocht. Samen met Mike, Simon en Euan op een vierpersoonskamer, dus eigenlijk gewoon privé. Geen andere mensen waar we rekening mee hoefden te houden, ideaal! En hoewel het hostel er van buiten erg armoedig uitzag, bleek het van binnen erg goed te zijn. Behalve dat we dus een vierpersoonskamer hadden (in andere hostels was het vaak acht of tien per kamer), was er zelfs een koelkast en een televisie. Luxe! En gratis internet, veel geluk mee gehad dus. Sheena was inmiddels bij een hostfamilie aan het werk, dus die was er niet meer bij.

Op maandag samen met de mannen naar Bondi Beach gegaan. Het weer was helaas niet zo goed, af en toe wel lekker, maar soms ook erg koud. Om blauwe handen te voorkomen dacht ik dat het beter zou zijn niet het water in te gaan, dus dat heb ik maar niet gedaan. Later kwam ook Oliver nog even naar het strand, die vlak daarvoor de Harbour Bridge had beklommen. Oliver vertrok kort daarna weer en toen zijn we naar de skatebaan gelopen (tsja dat heb je als je alleen met mannen bent). Daar waren ze toevallig aan het oefenen voor een show van die avond. Erg indrukwekkend om te zien wat sommige skaters konden. Een optreden voor YouTube met skaten op de achtergrond. Helaas kreeg ik het na een tijd daar zitten zo koud, dat ik maar eerder terug ben gegaan naar het hostel. De uiteindelijk show dus gemist. Maar ik heb hem gevonden op YouTube, dus wie het leuk vindt om ‘m te bekijken:

http://www.youtube.com/watch?v=bnWV2b9DrLU

Op dinsdag ging ik opnieuw naar Bondi, nu om Rozanne voor het eerst te ontmoeten, een potentiële hostmum. Ik had inmiddels al een aantal keren met wat anderen geskyped, maar dat was steeds toch niet wat ik zocht. Met Rozanne had ik even gemaild en gebeld, en toen besloten om bij haar langs te gaan. Zij vertelde me een beetje wat ze zocht en wat ze te bieden had, en dat leek me allemaal wel goed. Een mooi huis, een perfecte locatie, leuke kinderen, goed geld in vergelijking met de families die ik tot dan toe gesproken had. Ze wilde alleen nog graag dat ik haar man ook zou ontmoeten, dat kon een paar dagen later wel. En ze wilde even een referentie checken. Dus het was nog even afwachten. Die avond samen met Simon, Euan, Mike, Oliver en twee vriendinnen van de jongens naar de bioscoop gegaan om Taken II te bekijken. Die meiden kende ik toevallig ook weer van de boot van de Whitsundays, klein wereldje die backpackerswereld. En hoewel ik de eerste film niet gezien had, toch een leuke avond gehad.

Op woensdag een beetje door de stad geslenterd. Overdag dus niet heel veel gedaan. Eind van de middag kwamen ook de andere Engelsen terug uit Melbourne. Toen ook Sheena zich 's avonds weer bij de groep aansloot, waren we weer even helemaal compleet. En dat kwam goed uit, want er moest wat gevierd worden: Euans verjaardag. Een geweldige avond gehad, eerst naar de bar hier op de hoek, gewoon omdat het lekker makkelijk was. Vervolgens naar de Star Bar, waar we even gebruik hebben gemaakt van het Happy Hour, tsja je moet prijsbewust bezig zijn hè als backpacker. De mannen konden zich nog even uitleven met het poolen. Toen was het helaas tijd om afscheid te nemen van Oliver, die de volgende ochtend vroeg weer terug naar Engeland zou vliegen. Erg jammer, want het is gewoon zo'n leuk iemand om er bij te hebben. Die heeft soms uitspraken waardoor je moet huilen van het lachen. Maar goed, hij wilde graag terug naar huis, dus dat was het dan. Zonder Oliver door naar weer een andere pub, waar we een beetje hebben gedanst en tot slot een club waar we nog meer hebben gedanst. Het resultaat van de avond: 220 foto's met allemaal blije gezichten, gekke bekken, foto's die toch niet helemaal scherp waren en uiteraard Sheena's fotoreportage met foto's op z'n kop. Het was gezellig dus!

Helaas moesten we er allemaal de volgende ochtend weer op tijd uit, Sheena om te werken, de mannen om uit te checken en ik om naast Rozanne nu ook haar man Greg te ontmoeten. Een erg leuke ontmoeting, dus heb ik gezegd dat ik geïnteresseerd was in de baan. Zij wilden nog even met Meg en Steve bellen, maar verder was alles goed. Dus ik had zo goed als een baan :) Eenmaal terug in het hostel was het weer tijd om afscheid te nemen, dit maal van James, Joe en Bradley. Na bijna 24 uur in Sydney was het wel weer mooi geweest, ze kwamen even hun spullen halen en vlogen weer terug naar Melbourne. Hoewel ze eigenlijk van plan waren in Sydney te gaan wonen, hadden die paar dagen in Melbourne hun gedachten veranderd. Maar dat betekent ook dat Sheena en ik ze sowieso nog zien in Melbourne met de Australian Open, dus dat wordt weer gezellig. De andere Engelsen moesten naar een ander hostel, omdat ons hostel vol was geboekt. 's Avonds nog even met ze afgesproken en een beetje door de stad gelopen. Het Opera House en de Harbour Bridge nog even in het donker bekeken, en toen was het ook tijd om van hun afscheid te nemen. De volgende ochtend zouden ook zij naar Melbourne vertrekken. Dus met alle mannen in Melbourne en Sheena al bij een hostfamilie, was ik ineens helemaal alleen over.. Aaaaaaaah! Maar goed, mooie herinneringen waar ik het nu maar even mee moest doen!

Die vrijdag heb ik dus ook gewoon helemaal niks uitgevoerd. Op zich mocht dat ook wel een keer, na twee maanden zo druk. Op zaterdag met Sheena de stad in gegaan om te winkelen, bij de Darling Harbour gezeten en lekker te eten bij de Hay Market. 's Avonds met zijn tweeën uit, wel even gek weer nadat we de laatste tijd altijd met een enorme groep waren. Maar toch een gezellige avond gehad met z'n tweeën.

Na héél lang uitslapen de volgende middag nog even met Sheena de stad in. Inmiddels weer tijd om gedag te zeggen. En toen ben ik terug gegaan om al mijn spullen in te pakken, want de volgende ochtend zou het dan eindelijk zo ver zijn: op weg naar mijn nieuwe hostfamilie!

Mijn nieuwe hostfamilie bestaat uit Greg en Rozanne, beiden oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Ze hebben drie kinderen. Een meisje, Allie, van vijf jaar. Op het eerste gezicht een stil meisje, een beetje de kat uit de boom kijkend. Maar als ze op haar gemak is, wordt ze lekker bijdehand. Dan is er Jake van drie jaar. Een echte driejarige met een eigen wil. Al volgt hij Allie ook wel met veel dingen. En dan is er nog Dylan, een mannetje van nog maar een maand oud. Een hele gemakkelijke baby: eet goed, slaapt veel en huilt weinig. Toen ik bij deze familie aankwam was oma er ook nog. Zij woont in Zuid-Afrika, maar was hier om tijd met de kleinkinderen door te kunnen brengen. En door de beperkte tijd die zij maar met de kleinkinderen had, wilde ze het liefst alles doen. Mijn eerste dagen waren dus rustig, want als Rozanne Dylan aan mij gaf zodat ik hem in bad kon doen of iets dergelijks, stond oma meteen naast me dat zij het graag wilde doen. En tsja, ze is er maar even, dus dat wilde ik haar ook niet ontnemen. Na oma's vertrek begon het normale leventje wat meer. Ik werk in principe vijf dagen per week, 40 uur in totaal. 's Ochtends moet ik Allie en Jake helpen met ontbijten en klaar maken voor school. Dan vaak Dylan in bad doen. Verder is het wassen van de kleding mijn verantwoordelijkheid en ik moet er een beetje zorgen dat alles er netjes uit ziet. 's Middags moet ik de kinderen een beetje vermaken: zwemmen (want ja, we hebben een zwembad in de tuin: AAAAAH!), spelletjes, knutselen, in de tuin spelen of wat dan ook. Vervolgens doe ik Allie en Jake in bad en daarna gaan zij eten. Zij eten meestal eerst, en dan eten Greg, Rozanne en ik later als Greg uit zijn werk is. Behalve de uren in de ochtend en aan het eind van de middag is het vooral op Dylan passen, zodat Rozanne wat werk kan doen, of dingen zoals boodschappen. Voor haar betekent mijn aanwezigheid dat ze wat meer bewegingsvrijheid heeft, Dylan niet altijd overal mee naartoe hoeft te nemen. Op donderdag ben ik altijd maar een paar uurtjes in de ochtend aan het werk. In het weekend werk ik een aantal uren, bijvoorbeeld een zaterdagavond of een zondagochtend. Ik heb verder bijna geen schoonmaaktaken, wat ik helemaal niet vervelend vind. Er komt namelijk twee keer per week een schoonmaakster, handig!

In weekenden of op vrije middagen is er heel vaak bezoek van familie en vrienden. Een drukke boel! Op 31 oktober was het helemaal gekte hier in de buurt: Halloween. Voor mij de eerste keer, maar moet zeggen dat het wel echt een leuke ervaring was. Met een enorme groep moeders, vaders, kinderen en au pairs door de buurt gelopen voor ‘Trick & Treat'. Allemaal stuiterende kinderen, mooi om te zien. Zelf liep ik met de kinderwagen met Dylan, een beetje achter alle drukte. En de moeite die sommige mensen ervoor hebben gedaan, sommige huizen waren zo mooi versierd!

Naast de 40 uur werken is er natuurlijk nog aaaaalle tijd om leuke dingen te doen. Ik woon op een perfecte locatie. Ongeveer 10 minuten lopen naar het strand van Bondi Beach, ook ongeveer 10 minuten naar een leuke straat met allemaal cafés en bars. Leuke plekken om tijdens een paar vrije uurtjes even naartoe te lopen. Als ik iets langer vrij ben, is het ook leuk om naar Bondi Junction te gaan, waar een groot winkelcentrum is. Nu al een favoriete plek in het winkelcentrum: Max Brenner! Daar hebben ze chocola.. Yumyum! Het centrum van Sydney is ongeveer een half uurtje met openbaar vervoer, ook nog prima te doen dus. Sinds ik in Bondi woon niet heel veel meer echt in Sydney geweest. Alles is hier in de buurt, dus het is niet echt nodig om dat half uur te reizen. Het strand is hier, leuke bars en restaurants en een erg leuk winkelcentrum.

Af en toe ga ik nog wel even naar de stad natuurlijk, bijvoorbeeld als ik bepaalde dingen wil bezoeken. Op een zaterdagavond een tijdje geleden met Sheena de stad in gegaan om even een drankje te doen en een potje te poolen. Potje duurde natuurlijk weer eeuwen, dus we hadden wel waar voor ons geld! Een ander weekend ben ik bij Sheena op bezoek gegaan, en hebben we heeeeerlijk gerelaxed. Wijntje erbij, The Notebook op tv, uitzicht op de Harbour Bridge.. Ons hoorde je niet klagen :) Verder is hier op zondag de Bondi Market, een klein marktje op het schoolplein van de lokale openbare school met allerlei leuke kraampjes. Lekker om op je vrije dag even over heen te wandelen. Ook nog met Sheena bij Sculptures by the Sea geweest, een tentoonstelling van kunstwerken langs het wandelpad van Bondi naar Bronte. Sowieso een hele mooie wandeling, maar nu ook wel erg leuk door die kunstwerken. Diezelfde avond ben ik naar de verjaardag van Jade geweest, de au pair van de buren. Leuke meid en een hele gezellige avond gehad. En toen afgelopen weekend ben ik op zaterdag samen met Sheena naar The Rocks Market geweest. Zooooo leuk! Niet goed voor je portemonnee om daar rond te lopen, maar heel veel leuke kraampjes met leuke spullen. Niet altijd even goedkoop, maar zeker goed om je een middag te vermaken. 's Avonds ook nog naar de bioscoop geweest, naar 'Bachelorette'. Niet echt een goede film, maar wel een hele leuke avond gehad.

Tot slot ben ik inmiddels ook weer een klein beetje begonnen met zwemmen. De eerste keer vertrok ik helemaal vol goede moed naar het zwembad, maar was het zwembad gesloten. En niet alleen gesloten, er zat niet eens water in! Hmmm.. Dus uiteindelijk werd de tweede keer dat ik naar het zwembad ging pas de eerste keer dat ik weer ging trainen. En hoe, pfffffff! Na negen maanden niet zwemmen is de conditie ver te zoeken. Want ja, die drie keer trainen in Melbourne in zes maanden tijd heeft ook weinig effect gehad. Bovendien is het hier een buitenbad. En dat niet alleen, het is ook nog eens zeewater. En dat betekent: KOUD! Maar goed, het zwembad heet ook niet voor niets Bondi Icebergs.. Maar ga mezelf toch af en toe wel pushen om even te gaan zwemmen. Want ja, Arnsberg komt er ook weer aan hè!

En dat was zo'n beetje wat ik de afgelopen tijd weer mee heb gemaakt. In vergelijking met het reizen gebeurt er nu allemaal niet zoveel meer. Dat was wel even wennen. Maar inmiddels weer helemaal gewend aan dit leventje, al denk ik nog vaak genoeg terug aan die geweldige tijd van het reizen. De komende tijd staat er gelukkig ook nog wel het een en ander op het programma. Ik zal tot ongeveer begin/half januari in Sydney blijven, wat betekent dat ik hier Oud & Nieuw ga meemaken. Jeeej! Vervolgens vertrek ik met Sheena terug naar Melbourne, waar we naar de Australian Open gaan. Op 22 januari vliegen we vervolgens naar Bangkok, waar we nog even een paar dagen door zullen brengen. En dan op 26 januari is het zo ver.. Dan zal ik aankomen op het vliegveld van Rotterdam.. Maar daar wil ik nog even niet aan denken :) Eerst nog even een tijdje genieten!

Liefs Bibi