Het werd weer eens tijd voor een korte update over mijn leventje hier. Wat heb ik hier nou zo'n beetje uitgespookt de afgelopen twee weken. Ik heb een geweeeeeldige Rivercruise gedaan met Tanja. Nou dit was dus zo'n toeristische attractie die achteraf gezien geldverspilling bleek te zijn. Afhankelijk van het tij ging de boot richting de haven en Docklands of meer het land in. Wij hoopten op Docklands, maar uiteraard gingen we de andere kant op, wat betekent dat ik behalve een rondje om een onbewoond eiland niets gezien heb watik nog nooit eerder had gezien. Dat is namelijk de route die ik altijd fiets als ik van Richmond naar de stad fiets. Beeeetje jammer. Uiteindelijk hebben we maar lekker op het achterdek gezeten en van het zonnetje genoten. 's Avonds ben ik een drankje gaan drinken met Sheena en Luka bij de bar met de geweldige naam: Ponyfish. Jaja, dus geen zeepaardje, maar een ponyvis. Hier in Melbourne vooral bekend als ‘de bar op het water'. Het is een barretje midden op de Yarra, ter hoogte van Southgate, waar je dus alleen met een brug kan komen. Het was een super mooie avond, lekker warm, mooi alle lichtjes op de rivier, genieten dus :) Vervolgens ging Luka naar huis, maar heb ik me met Sheena aangesloten bij het groepje van Tanja, Annika en David. Met zijn vijven uitgeweest bij The Deck. Een bar met een dakterras, daar sta je dan te dansen tussen alle hoge gebouwen in het CBD. Best heel gek, maar wel gaaf! Beetje jammer van het billboard met de meneer in grote witte onderbroek, waarop het dakterras uitzicht had. Maar dat mocht de pret niet drukken :) Een beetje dansen, beetje kletsen, drankje erbij... En toen helaas de laatste trein naar huis, dus echt laat werd het niet. Maar wel een hele leuke avond gehad.

En toen was het 1 april, de dag dat hier de klok verzet is naar wintertijd. Het tijdsverschil is nu nog acht uur met Nederland, niet erg handig, maar wat doe je eraan. Maar ondanks de wintertijd ben ik de dag erna gewoon naar het strand gegaan, het weer was prima en ik was lekker vrij. Dit keer niet naar St. Kilda, maar naar Brighton. Het strand van Brighton staat bekend om de strandhuisjes, geverft in alle kleuren van de regenboog. Een heel vrolijk gezicht. Eigenlijk is dit het enige bijzondere op dit strand, verder heb je er geen cafés zoals in St. Kilda, maar ik heb nu in ieder geval de strandhuisjes gezien! Ik ben hier samen met Carolin uit Duitsland geweest. Erg gezellig gehad. Uiteindelijk besloten we om van Brighton wel ‘eventjes' naar St. Kilda te lopen. Dat is hier om de hoek toch? Nee dus. Denk dat we ruim een uur gelopen hebben toen we eindelijk St. Kilda in zicht kregen. Iedere keer als we om de rotsen heen konden kijken, bleek het toch nog iets verder lopen te zijn. Maar een beetje lichaamsbeweging kan ook geen kwaad! 's Avonds nog meer topsport, bowlen! Helaas was ik bij het bowlen niet helemaal in vorm, maaaar het poolen en karaoke-zingen daarentegen was helemaal top. Met Sheena de wedstrijd wie het beste de witte bal er in kon krijgen. Ik moet zeggen dat we allebei talent hebben! Super veel gelachen, wat trouwens wel wat rare blikken bij de jongens aan de tafel naast ons opleverden. Pfff.. Net of zij zo goed waren! Karaoke was natuurlijk ook weer een en al kwaliteit. Keihard meeblèren met de Spice Girls, gewoon omdat het kan (geluidsdichte muren) en nog een paar prachtige gevoelige duetten... En nee, hier is geen videomateriaal van, alleen foto's.

Behalve allemaal leuke dingen was het ondertussen ook dikke stress. De moeder van Meg zou de woensdag voor Pasen aankomen, wat betekent dat het hele huis binnenstebuiten gekeerd moest worden. Schoonmaken, schoonmaken en nog eens schoonmaken. Fijn! Eerst nog even een paar vrije dagen. Die woensdag was ik vrij en ben ik met Colin & kids en Sarah & kids naar de Childrens Botanical Gardens gegaan. Op mijn vrije dag dus allemaal gillende en schreeuwende kinderen om me heen, maar wel gezellig kunnen kletsen met Colin en Sarah, dus toch wel leuk. 's Avonds nog even een drankje gedaan met Luka hier in Richmond. Eigenlijk heel gek, ik woon hier, maar als ik 's avonds wat ga drinken is dat altijd in de stad. Terwijl Richmond 's avonds echt hartstikke leuk is.

De dag erna vertrokken Meg, Steve en Emily voor hun Paasweekend naar Sydney. Overdag was ik nog vrij, dus nog even lekker naar het strand geweest. Wat nou winter? Samen met Colin, Tanja en David nog even van de zon en de zee genoten. Het water was wel een beetje fris, maar dat overleefden we ook wel weer ;) Toen 's avonds was het uit met de pret. Samen met oma en de baby's. De moeder van Meg wilde me bij alles wat met de baby's te maken had helpen, dus dat was wel heel fijn. Ik hoefde dus de late fles niet alleen te doen, wat eigenlijk wel was afgesproken. En 's ochtends deed zij het wel alleen, dus kon ik nog een klein beetje uitslapen. Niet te lang alleen, want Meg had een hele lijst gemaakt met schoonmaakactiviteiten, bang dat ik me zou vervelen denk ik. In het begin van het weekend ging het wel goed met Ava en Jackson, maar naarmate het weekend vorderde werden ze wat lastiger. Wilden niet meer goed slapen, dronken ook niet geweldig.. Maar zo erg als toen bij Steve's ouders was het gelukkig niet. Hoewel het eerder die week nog heerlijk weer was, daalde de temperatuur ineens enorm (that's Melbourne..). KOUD! Helaas kreeg ik de verwarming hier niet aan de praat, dus we moesten ons ook binnenshuis errrg warm kleden! Op maandag kwamen Meg, Steve en Emily weer terug vanuit Sydney. Even op adem komen voor mij. Bijna het hele weekend bezig geweest en dat voelde ik toch wel 's avonds. Vond het trouwens wel lastig dat ik zo'n druk weekend had met Pasen. Alle au pairs die ik ken, hadden een lekker lang weekend vrij en gingen dus allemaal leuke dingen doen en ik kon helemaal nergens naartoe. Beetje balen...

Maar gelukkig was het woensdag, donderdag en vrijdag even niks voor mij. Opnieuw drie dagen vrij om alvast te compenseren, nu voor het extra werken in de vakantie over anderhalve week. Maar lekker even een paar dagen vrij, heerlijk! Hoewel het weer inmiddels beter was, toch maar even een lekker warm vest gekocht toen ik woensdag ging winkelen. Donderdag opnieuw de stad in, maar nu met Sheena. We waren van plan toerist te gaan spelen, maar dat viel uiteindelijk een beetje tegen. Eerst richting Parliament gegaan, waar we wel vier minuten te laat waren voor de rondleiding. Dus we mochten niet naar binnen en moesten wachten tot de volgende anderhalf uur later. Ja daaaaag! Vervolgens naar de Royal Exhibition Building, waar we zo naar binnen wilde lopen. We werden alleen tegen gehouden omdat we een ticket moesten hebben. Oeps. Tickets bleken 16 dollar te zijn, en van wat wij zo konden zien, was dat zeker niet de moeite waard. Dus ook poging twee ‘toerist spelen' mislukt. Buiten zag het er trouwens wel erg mooi uit. Mooie fontein, mooie beelden én helemaal gratis :) Poging drie was de Universiteit. Sheena had vanuit de trein gezien dat dat wel spectaculair moest zijn. Maaaar waarschijnlijk was dat een andere universiteit dan waar wij voor stonden, want hier was niet zoveel aan. Toen gaven we het maar op en zijn we lekker bij Nando's gaan eten, zogenaamd mild gekruid.. Jaaaaaja. Maar wel lekker. Nog even wat winkeltjes in op koopavond en daarna sloot Luka zich bij ons aan. Nog even gezellig een drankje gedaan met zijn drieën in Degraves Street. Geslaagd dagje.

En toen was het vrijdag de 13^e, o nee! Samen met Carolin bij het Comedy Festival podium op Federation Square geweest. De eerste show begon heel slecht, maar we hadden geen zin om weg te lopen. Uiteindelijk was het slot toch nog wel goed. Niet heel grappig, maar ze deden wat stunts waarvan je mond wel even open viel. Tweede show die we zagen was van een Canadese stand-up comedian. Toen wij aan kwamen lopen, werden we nog even hartelijk door hem begroet. Wat dat betreft kwamen wij er goed vanaf. Andere voorbijgangers hadden het zwaarder te verduren. Maar wel heel hard om moeten lachen. Na zijn act kwam er een straatartiest, dus wij bleven nog maar even zitten. Rare vent, maar af en toe wel grappig. Eenmaal thuis gekomen sloeg het noodlot toe. Ik heb twee geluksstenen aan mijn sleutelbos, één voor geluk en één voor liefde. Ik liet mijn sleutels vallen en pats.. De ene in heel veel stukjes en de andere licht gebarsten. Dus misschien nog een beetje geluk, maar ben bang dat ik liefde wel kan vergeten in de toekomst. Of brengen scherven geluk? Ik weet niet welk gezegde geldt op vrijdag de 13^e..

Na deze drie vrije dagen gewoon weer aan het werk. Nog anderhalve week en dan gaan we naar Port Douglas. Nu al zin in, maar het gaat ook wel een pittige vakantie worden ben ik bang, met veel werken. Maar we gaan het zien!

Liefs Bibi