Daar was ik weer. De tijd vliegt hier, voor mijn gevoel heb ik het vorige verhaal pas net op internet gezet, maar als ik hem dan bekijk realiseer ik me dat er al weer zoveel gebeurd is daarna. Dat wil zeggen, tijd voor een nieuw verhaal!

Vorig weekend het eerste ‘normale' weekend hier gehad. Nou ja, normaal... Zaterdag een extreem lange dag gemaakt, zondag juist maar een paar uurtjes. Maar goed, ik denk dat dat vaker zo zal zijn. Als ze er met z'n vijven even op uit willen, maak ik weinig uren. Als Steve en Meg alleen even met Emily wat willen doen, of bijvoorbeeld zelf uit willen 's avonds, dan maak ik meer uren. Maar zo na een tijdje is het gemiddelde aantal uren per werkdag zo'n 6 uur, zoals van tevoren afgesproken.

Zondagavond een film gekeken met Steve, Meg en Hess, omdat het de laatste avond van Hess hier was. Ik zat op dat moment op de bank een boek te lezen, ‘Een keukenmeiden roman'. En toen begon de film. Was het dus de verfilming van het boek dat ik daar zat te lezen! ‘The Help', heet het hier. Maar wel gewoon de film gekeken, erg mooie film! Enige nadeel dat ik wel al weet hoe het boek afloopt! Maar ik lees gewoon vrolijk verder!

Vorige week maandag maar weer een keertje het zwembad opgezocht. Tweede keer sinds ik hier ben, wil eigenlijk wel proberen één keer in de week te gaan, maar dat lukt nog niet echt. In je uppie is toch wat lastiger motiveren. En in Nederland had ik natuurlijk nooit motivatieproblemen wat zwemmen betreft... Ik denk dat ik misschien nog wel een keer een échte training wil zwemmen, niet gewoon waar ik op dat moment zin in heb. Dus kom maar op met ideeën. Want tsja, ik moet natuurlijk de verwachtingen die komen kijken bij het zwemmen in de ‘fast lane' wel waarmaken. Op verzoek heb ik trouwens nu een foto van de fast lane. Niet met mij erin, iemand moest de foto maken hè ;) Zo als je wel kunt zien op de foto is het eigenlijk altijd erg rustig, 2 à 3 personen in een 50 meter baan. Alle ruimte dus!

Dinsdag een paar uurtjes vrij rond lunchtijd, dus geluncht met Tanja en een vriend van haar. Wel gezellig gehad. Ergens wat gegeten en een beetje door de stad geslenterd met een zonnetje en een blauwe lucht. Vervelend... 's Middags nog met Ava en Jackson naar de Botanical Gardens. Iets minder gezellig. Met Meg afgesproken wat minder vaak de speen aan de tweeling te geven. Geen succes. Jackson heeft de hele Botanical Gardens bij elkaar geschreeuwd. Fijn jochie! Vervolgens werd zijn zusje natuurlijk ook wakker en die begon ook te gillen. De mensen die op dat moment dachten voor hun rust daar naartoe te komen, hadden het waarschijnlijk niet zo naar hun zin! Sorry daarvoor...

Woensdag met Birte, een andere Duitse au pair, de stad in geweest. Tsja, een Duitse au pair vinden hier is niet erg moeilijk. We wilden allebei graag naar het Skydeck om daar te genieten van het uitzicht over Melbourne. Ik heb een heel handig boekje over Melbourne, dus daarin het adres opgezocht en lopen maar. Op een gegeven moment een heel mooi gebouw gezien, even bij staan kijken en toen weer door gelopen. We kwamen alleen niet het gebouw tegen waar we naar zochten. En ook de straten klopten niet meer... Zucht, weer eens verkeerd gelopen. Bleek dus dat het gebouw waar we hadden staan kijken, het gebouw was waar we hadden moeten zijn. Af en toe... Maar goed, wij daar naar binnen. Zag er niet erg toeristisch uit, alleen mannen in pak met koffertjes. Hmm.. Een vrouw achter de balie zag ons al verdwaald kijken en wist ons te vertellen dat dit gebouw ooit wel had Skydeck had, maar dat het Skydeck inmiddels al jaar of twee ergens anders in de stad was. Zucht. Dus op naar het andere gebouw. Tegen die tijd was het echter al behoorlijk bewolkt geworden, dus besloten we toch maar niet op het Skydeck te gaan. Als je daar bent, wil je natuurlijk wel het mooiste uitzicht hebben dat er is, en dat is met een strak blauwe lucht op de achtergrond. Dus uiteindelijk een paar uur gelopen om op het Skydeck te kunnen kijken, en niet eens gegaan. Maar ach, we hebben ons verder wel vermaakt!

De dag erna weer een wandeling met Ava en Jackson gemaakt. Dit keer naar Chapel Street. Een straat waar ik al veel over had gehoord, en hoewel het niet ver weg is, was ik er toch nog nooit geweest. Maar waaaaaauuuuuuw! Wat een winkels! En allemaal leuke cafés overal. Door alle opwinding alleen een beetje de tijd vergeten, dus moest op de terugweg wel erg hard lopen met m'n buggy! Donderdag kwam ook Luka naar Melbourne. Luka was au pair in Brisbane, bij de familie waar ik voor ik Meg & Steve leerde kennen, erg graag naartoe wilde. Zij was toen ook bij het skype gesprek aanwezig en later wat contact gehad via facebook. Uiteindelijk heeft de familie toen voor iemand anders gekozen. Maar toen zag ik dat zij naar Melbourne zou komen voor twee maanden, dus heb ik haar laten weten dat ik daar woonde. Met als gevolg dat we op dat dag dat ze hier kwam meteen wat hebben afgesproken. Erg gezellig gehad in de stad en we hebben elkaar inmiddels nog een paar keer gezien. Erg leuk om eindelijk eens een Nederlands iemand hier tegen te komen. Gewoon lekker om even je verhaal in het Nederlands kwijt te kunnen, en dan niet via Skype.

Vrijdag 's ochtends wat gedronken met Tanja in Fitzroy en 's middags naar de Botanical Gardens, nu alleen met Ava in de draagzak. Meteen een soort onderzoekje of mensen nou altijd zou naar me staren omdat ik met een tweeling loop, of omdat ik uberhaupt met een kind loop. Conclusie: allebei. Met één kind al veel blikken, met een tweeling alleen nóg meer! Het was de bedoeling dat Luka ook naar de Botanical Gardens zou komen, maar liep allemaal iets anders. Toen ze er was, moest ik alweer richting huis lopen. Toen maar gezellig samen terug gelopen naar Richmond.

En toen was het weer weekend! Had vorige week eigenlijk gehoopt dit weekend vrij te zijn, zodat ik met Tanja en wat anderen mee kon naar Phillip Island. Maar dat kon niet, dus gewoon gewerkt. Zaterdag was wel een redelijk rustige dag. 's Middags een paar uurtjes vrij, dus met Luka en Sheena naar het Moomba festival geweest. Sheena is een andere Nederlandse au pair, die net in Melbourne is aangekomen. Het Moomba festival is een festival met muziek, waterskiën, een enorme kermis en allerlei activiteiten voor kinderen, echt een familiefestival. Dus we hebben even lekker bij het waterskiën gekeken en gingen vervolgens op zoek naar ‘iemand in een kippenpak', omdat Luka die op het festival moest werken, zich daarbij moest melden. Nou je zou toch denken dat dat opvalt. Helaas. Uiteindelijk helemaal niemand in een kippenpak gevonden, maar gelukkig wel de persoon bij wie ze zich moest melden.

Zondag maar tot half 3 gewerkt. Meg wist dat ik graag naar het festival wilde, dus als ik tot die tijd werkte, had ik daarna alle tijd om naar het festival te gaan. Lief! Ik zou eigenlijk met Sheena gaan, maar die moest plotseling babysitten thuis. Dan maar alleen. Eerst even Luka opgezocht die daar aan het werk was. Bij de mooooooiste stand van allemaal. Tsja, en dat geweldige spel moest ik natuurlijk wel even proberen, met al die mooie prijzen. Helaaaaas helemaal niks gewonnen. Beetje jammer! Vervolgens even snel wat gegeten in de stad en weer terug naar het festival. Eerst even blijven plakken bij de muziektent, lekker muziekje geluisterd. Daarna naar de rivier naar het waterskiën, de Night Jump. Na zonsondergang de wedstrijd wie de verste sprong maakt. Alle toeschouwers op de heuvels langs de rivier. Erg mooi om te zien met alle lichtjes van de kermis, de lichten van de stad, de weerspiegeling op het water. Dat is nog eens genieten! Na het skiën weer terug naar de andere kant van het festival om vanaf daar het vuurwerk te bewonderen. Want Australië + vuurwerk, ik dacht ‘dat moet ik zien'. En het was inderdaad erg mooi om te zien. En dan bedenk je je dat dit maar ‘gewoon' een festival is, niet eens oud en nieuw of Australia Day!

En toen was het weekend weer voorbij en ‘Labour Day', dag van de arbeid, een nationale feestdag hier. Om dat te vieren was ik gewoon lekker aan het werk vandaag! Geen hele drukke dag, maar wel gewoon thuis. Maar toch helemaal gelukkig, ik heb vanmorgen de driedaagse tour naar Great Ocean Road en Grampians National Park geboekt, woensdag tot en met vrijdag. Dat wilde ik eigenlijk al veel eerder boeken, maar had toch wat twijfels steeds. Ik ken niemand die daar die dagen ook heen kan/wil en dus zou ik alleen moeten, en het weer zou niet al te best worden. Maar goed, inmiddels weet ik dat het weerbericht hier toch helemaal niets zegt. Het verandert iedere dag en zelfs de dag zelf hoeft het niet te kloppen met de realiteit. Dusssss, toch maar gewoon geboekt. We gaan zien hoe het weer is! En tsja, mensen ontmoet ik daar ook wel!

Nou zoals altijd heb ik weer geprobeerd het kort te houden! Helaas, toch weer mislukt! Ik zal ook nog wat foto's plaatsen!

Liefs Bibi